Eedele speysen

Wat de re-enactor heden ten dage aan overgeleverde recepten ter beschikking staat, is ontleend aan kook- en receptenboeken. En dat was dus niet wat het 'gewone volk' at maar wat op tafel kwam bij degenen die zich van keukenpersoneel en kookboeken konden bedienen; rijkere burgers en edelen.

Regionale kost

Wanneer je in een klein gehucht leefde, was de dagelijkse kost beperkt tot datgene wat in de directe omgeving beschikbaar was. Nabij handelsroutes en in grotere plaatsen was de kans op een afwisselender menu al wat groter. Maar ook dan nog, had het volk weinig variatie in het voedingspatroon. In Haarlem bijvoorbeeld, was het eten doorgaans beperkt tot granen, (rogge-)brood, pap, soep, kaas en spek. En af en toe een kip.

Van sommige Duitse steden is weer bekend dat er boomgaarden waren, zodat men daar Napels, peren, noten en dergelijke ter beschikking had.

Voor de rest ...? Nou pastinaken, knollen en andere 'wortel-achtigen', kolen, uien, grote bonen (tuinboonachtigen) en erwten. En dan niet van die 'sappighe' kleine dingetjes die we tegenwoordig in pot, blik of vriezer aantreffen, maar nogal grote en taaie gevallen.

Verse zeevis op tafel?.... Nou...., misschien wanneer je die zelf had gevangen of in de buurt van een aanvoerhaven leefde. Anders lijkt mij dat het gepekelde, gerookte of gedroogde (stok-) vis was, of moest je

het voor verse vis in het beste geval doen met zoetwatervis. Maar ook van een snoek kan je best wat lekkers maken.

Het gebruik van suiker, zout, peper en specerijen was vanwege de kostbaarheid ook voorbehouden aan de beter gesitueerden.

Lees verder

Bakkerijen waren in de middeleeuwen voornamelijk in de stad te vinden. Deze afbeelding uit 1481 komt vermoedelijk uit Lyon.